Hevesle her mevsime
çat kapı Kim bilir, ömrün sonbaharıdır dem aldığın. Zemheri öyle yakın, Gafletle avunduğun günahlardan vazgeç. Hele isyan mı? Uzak dur! Heyelan olur anlamı kaybolursa hayatın, Vicdan temiz kalsın. Yatsı görmemiş kandil karası sinmeden yüzüne, Tövbe kapısında adın olsun. Unutma, adem sözü ne? Saklandığın tenhalardaki aynaları artık kır. “ Hafızayı beşer nisyan ile malul ” de, haykır. Uyan teheccüde, ta fecre kadar af dile sen. Sanki sabi çocuk gibi uyu, uyan yine sen! |
|
Son Güncelleme: Salı, 15 Kasım 2011 13:27