Benim çocuk gözlerim uzakları görmüyor,
Ancak açlık tarifim kuru ekmek biliyor,
Nihayeti çeşmesi gözlerimden akarken,
Karışıyor terime katık olup yeniyor,
“ örnekleri kötüydü, iyilikler karalı “…
Kimler vardır ben gibi ufkumun ötesinde,
Ötesinde belki de daha da ötesinde,
Yüreğinde acısı atıp atıp duruyor,
Atmayıp da belki de eceline yürüyor,
“ ön yargılar yoğundu, fikri sabit kararlı “ …
Cevapları olsaydı şu kapının ardında,
Sorarmıydım kendime bir bileni yanımda,
Mümkün değil cevapsız biçare var ardında,
Nihayeti çeşmesi kaynağı da Anamda,
“ anlatılan kıssaydı, anlaşılan anlamsız “ …
Kimi zaman yıldızlar yanıp söner gecede,
Tutsak olmuş her biri göğe tutsak bir yerde,
Ay da yarım ben gibi yanlız kalmış gecede,
Korkuyordur belkide görüyordur benide,
“ basitlikler çoğalmış, zorlaşmıştı kolaylar “…
Belki Ahmet isminde yıldızların birisi,
Ay anadır belkide batan güneş kocası,
Belki dönen bir eştir kayıp giden birisi,
Sabah belki dönecek Ahmet'indir Babası.
“ suskunluklar cevaptı, konuşanlar yalancı “
Serdar TUNÇLUER
Son Güncelleme: Cuma, 17 Şubat 2012 21:11
