Kaçtım, hem de kaç kez uzaklaştım saymadım,
İhanetin kadar sayısız, kararların gibi kayıtsız,
Kaçtım sayfaların önünden seni yazmamak adına,
Değmezsin, çünkü değmezsin kalem yorgunluklarıma,
Ya da tam gerekliyken hatıralar gelmedi hatırıma
Ya da kaçtım hatıralardan buluşma noktalarında,
Uzaklaştı dört duvardan gözlerim, ya utandım
Ya da ben senden uzaklaştım, utanmanın adına,
Bir kere aktı yalanlamam, konuşmam gözlerimin adına,
Sorarsan yaştı akan, unutulmak istenenler adına,
Belki de tozdu gözüme giren, belki de sendin küçülmüşlük adına
Her ne ise neydi, ağladım kaybolanlar adına
Bir keresinde aynada gördüm aksimi, belki de ayna çıktı karşıma,
Tanımadıysam kendimi, ya kırıktı ben gibi, ya da ben gibi suçsuz
Belli ki değişmiş, ya da değişmişti bir şeyler,
Ayna değil aksiydi, bana bıraktığın çizikler,
Defollarım tükendi, kelimede yok yerine koyacak,
Zihnimde silindi, belki de ecelim son kelimem olacak
Ne sanat, ne sanatkarmışsın be kadın karaçal,
Yine kalmaz bilesin, sana kalmaz bu tuval
Serdar Tunçluer
